βαφτίσι

το και βαφτίσια, τα (Μ βαπτίσιν)

1. η τελετή, το μυστήριο του βαπτίσματος

2. το γλέντι που ακολουθεί μετά τη βάφτιση.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. βαφτίσια, πληθ. του βαφτίσι < μσν. βαπτίσιν < (αρχ) απρμφ. βαπτίσειν του ρ. βαπτίζω].